Η διοργάνωση διημερίδας στη Ζάκυνθο, που θα διεξαχθεί από την 1η έως τις -3 Φεβρουαρίου, στο Νέο Δημοτικό Θέατρο, αφορά το θάρρος του πληθυσμού ενός νησιού που αντιστάθηκε με τον δικό του τρόπο στον κατακτητή.
Η διημερίδα έχει ως θέμα «Το ολοκαύτωμα στην νήσο των δικαίων» και αφορά την διάσωση 275 ανθρώπων εβραϊκής καταγωγής από τους ζακυνθινούς κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής.
Τι σηματοδοτεί το γεγονός που έλαβε χώρα πριν από 80 χρόνια; Σύμφωνα με τον Γιώργο Παναγιωτόπουλο, Πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής, Αναπληρωτή καθηγητή ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών «δείχνει ότι σε μια σκοτεινή περίοδο, όταν σταμάτησε ο ρούς της ιστορίας οι άνθρωποι έδειξαν αυτοθυσία και αλληλεγγύη διασώζοντας όλους τους Εβραίους συντοπίτες τους». Το βάρος σήκωσαν ο τότε δήμαρχος Λουκά Καρρέρ και ο δεσπότης Χρυσόστομος. Δεν επέτρεψαν να δοθούν ούτε τα ονόματα των Εβραίων και στην λίστα που ζητούσε ο φρούραρχος έβαλαν πρώτα τα δικά τους ονόματα.
Ο Ελκανά Τσεζάνα ήταν 13 ετών την περίοδο 1943-1944 στην Ζάκυνθο και είναι ο τελευταίος Εβραίος επιζών, εκείνης της περιόδου, που θυμάται τα γεγονότα.
Η απερίγραπτη επιχείρηση εξολόθρευσης του εβραϊκού πληθυσμού της Ευρώπης αποτελεί μια ανοικτή πληγή. Υπενθυμίζει την βαναυσότητα και την απάνθρωπη συμπεριφορά του ναζισμού, μια από τις εκφάνσεις του φασισμού στον σύγχρονο κόσμο.
Το ολοκαύτωμα μια πράξη μοναδικής βαρβαρότητας δεν έχει όμοιά της στην παγκόσμια ιστορία. Για αυτόν τον λόγο και το Διεθνές Δίκαιο ορίζει συγκεκριμένες παραμέτρους προκειμένου μια πράξη να θεωρηθεί γενοκτονία και υπό ποίες συνθήκες τελείται. Πολλοί επιχειρούν να υποβαθμίσουν το γεγονός ως ακόμη μια εγκληματική ενέργεια και έτσι να αναβαθμίσουν σε ολοκαυτώματα άλλες δράσεις που λαμβάνουν χώραστο πλαίσιο πολεμικών συγκρούσεων.
ΠΗΓΗ: ΕΡΤ